Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο λάκκος με τα φίδια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο λάκκος με τα φίδια
ΣκηνοθεσίαΆνατολ Λίτβακ
ΠαραγωγήΝτάριλ Φ. Ζάνουκ και Ρόμπερτ Μπάσλερ
ΣενάριοMillen Brand, Άρθουρ Λόρεντς και Φρανκ Πάρτος
ΠρωταγωνιστέςΟλίβια Ντε Χάβιλαντ, Μαρκ Στίβενς, Λίο Τζεν, Σελέστ Χολμ, Λέιφ Έρικσον, Μπιούλα Μποντάι, Ανν Ντοραν, Σίλια Λόφσκι, Φρανκ Κονρόι, Γκλεν Λάνγκαν, Χάουαρντ Φρίμαν, Τζάκλιν ντεΒίτ, Λι Πάτρικ, Μίνα Γκόμπελ, Νάταλι Σέιφερ, Κουίνι Σμιθ, Ταμάρα Σέιν, Βικτόρια Χορν, Βιρτζίνια Μπρίσακ, Έλεν Κρεγκ, Τζουν Στόρεϊ, Κάθριν Λοκ, Άντζελα Κλαρκ, Λουίζ Λόριμερ, Belle Mitchell και Μαίρη Τριν
ΜουσικήΆλφρεντ Νιούμαν
ΦωτογραφίαΛίο Τόβερ
ΜοντάζΝτόροθι Σπένσερ
Εταιρεία παραγωγής20th Century Fox
Διανομή20th Century Fox και Netflix
Πρώτη προβολή1948
Διάρκεια108 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο λάκκος με τα φίδια (Πρωτότυπος τίτλος: The Snake Pit) είναι Αμερικανική ψυχολογική δραματική ταινία του 1948, σε σκηνοθεσία Ανατόλ Λίτβακ. Η ταινία αποτελεί διασκευή του ομώνυμου διηγήματος της Μαίρη Τζέιν Γουόρντ που κυκλοφόρησε το 1946, η οποία έγινε από τους Φρανκ Πάρτο, Μίλεν Μπραντ και Άρθουρ Λόρεντς. Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Ολίβια Ντε Χάβιλαντ, που πλαισιώνεται από τους Μαρκ Στίβενς, Λίο Γκεν, Σελέστ Χολμ, Μπιούλα Μπόντι και Λι Πάτρικ[1][2].

Η ταινία προτάθηκε για 6 βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

Η Βιρτζίνια Κάνινγχαμ (Ολίβια Ντε Χάβιλαντ) είναι μια νεαρή γυναίκα που βρίσκεται κλεισμένη σε μια ψυχιατρική κλινική. Ακούει φωνές και δεν θυμάται πράγματα και πρόσωπα από το παρελθόν της όπως το σύζυγό της Ρόμπερτ (Μαρκ Στίβενς). Ο ψυχίατρος που παρακολουθεί τη Βιρτζίνια, γιατρός Κικ (Λίο Γκεν), προσπαθεί με κάθε τρόπο να τη βγάλει από το σκοτάδι στο οποίο έχει βυθιστεί η ψυχή της. Με τη βοήθεια του γιατρού Κικ, η Βιρτζίνια σύντομα παρουσιάζει βελτίωση και μετατοπίζεται στην πτέρυγα με τους ασθενείς που δεν έχουν μεγάλα προβλήματα, εκεί όμως συναντά την σκληρή νοσοκόμα Ντέιβις (Χέλεν Κρεγκ), που δεν συμπαθεί τη Βιρτζίνια, λόγω του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει για κείνη ο γιατρός Κικ. Η συμπεριφορά της αδελφής Ντέιβις απέναντι στην Βιρτζίνια προκαλεί στην νεαρή γυναίκα τέτοιο σοκ, ώστε να της βάλουν ζουρλομανδύα. Η Βιρτζίνια μεταφέρεται τότε στον Λάκκο με τα φίδια.

Πληροφορίες παραγωγής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μυθιστόρημα της Μαίρη Τζέιν Γουόρντ πάνω στο οποίο βασίζεται αυτή η ταινία, αποτελεί αυτοβιογραφική μαρτυρία της συγγραφέως πάνω στην εμπειρία της στις ψυχιατρικές κλινικές. Η κυκλοφορία του βιβλίου προκάλεσε διχογνωμία το 1946, εφόσον παρουσίαζε με ρεαλιστικό τρόπο τη ζωή των τροφίμων σε ψυχιατρικές κλινικές, θέμα που θεωρούταν ταμπού για τη δεκαετία του '40.

Πρώτη επιλογή για το ρόλο της Βιρτζίνια Κάνινγχαμ ήταν η Τζιν Τίρνεϊ (η οποία μερικά χρόνια αργότερα μπήκε σε ψυχιατρική κλινική), αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το ρόλο εφόσον έμεινε έγκυος. Έπειτα ο ρόλος προσφέρθηκε στην Ίνγκριντ Μπέργκμαν που τον απέρριψε. Ο ρόλος δόθηκε επίσης στην Τζίντζερ Ρότζερς, η οποία τον απέρριψε, όπως είχε κάνει και το 1946, όταν απέρριψε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Δωσ' μου πίσω το παιδί μου (To Each His Own, 1946) για το οποίο η Ολίβια Ντε Χάβιλαντ κέρδισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Η Ρότζερς δήλωσε αστειευόμενη ότι η Ντε Χάβιλαντ θα έπρεπε να την ευχαριστεί για την κακή της κρίση.

Ο σκηνοθέτης Ανατόλ Λίτβακ, επέμεινε όλο το συνεργείο και οι ηθοποιοί να επισκεφτούν ψυχιατρεία για να ενημερωθούν πάνω στις ψυχολογικές παθήσεις πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Η Ντε Χάβιλαντ ξεκίνησε τις έρευνες για την προετοιμασία της για το ρόλο με μεγάλη αποφασιστικότητα. Παρακολουθούσε καθημερινά τις τεχνικές της υπνοθεραπείας, του ηλεκτροσόκ και λοιπά. Επίσης αρκετές φορές της επετράπη να παραστεί σε δείπνα και χορούς που ετοιμάζονταν για τους έγκλειστους.

Υποδοχή και βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κριτικοί της εποχής έγραψαν διθυράμβους για την ερμηνεία της Ντε Χάβιλαντ. Και το 1948 ήταν η πρώτη χρονιά στην ιστορία των Βραβείων των Κριτικών της Νέας Υόρκης στην οποία η νικήτρια ανακηρύχθηκε ομόφωνα και ήταν η Ολίβια Ντε Χάβιλαντ. Παρά τα βραβεία που έλαβε η ηθοποιός για την ερμηνεία της, την βραδιά των Όσκαρ έχασε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου από την Τζέιν Γουάιμαν, που κέρδισε το βραβείο για την ερμηνεία της στην ταινία Σιωπηλή τραγωδία (Johnny Belinda)[3].

Η ταινία βραβεύτηκε επίσης στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας το 1949, επαινούμενη για την τολμηρή προσέγγιση μιας κλινικής περίπτωσης η οποία απεικονίστηκε με δραματικό κι εύστοχο τρόπο[4].

Βράβευση:

  • Ήχου - Τόμας Τ. Μούλτον

Υποψηφιότητες:

  1. Variety film review; November 3, 1948, page 11.
  2. Harrison's Reports film review; November 6, 1948, page 179.
  3. «The 21st Academy Awards (1949) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2011. 
  4. Clooney, Nick (Νοεμβρίου 2002). The Movies That Changed Us: Reflections on the Screen. New York: Atria Books, a trademark of Simon & Schuster. σελ. 143. ISBN 0-7434-1043-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]